نمد یکی از صنایع دستی مردم ترکمنستان می باشد.

نمد ساده‌ترین نوع فرش است که تولید آن آسان بوده و نیاز به دستگاه خاصی برای تولید آن نیست و بیشتر با دستان توانای نمدمال تهیه می‌شود که پیدایش آن به ۱۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد و هم‌اکنون در جامعه ترکمنی با توجه به زیبایی نقوش جز صنایع دستی محبوب قرار دارد.

هر چند که فرش دستباف و فرش‏های ماشینی جای نمد را در کاربرد میان مردم کم کرده‌است، اما این هنر به عنوان میراث زیبا صنایع دستی گذشته‏‌های قوم ترکمن، هم‏‌اکنون در جامع ترکمنستان از احترام و جایگاهی مهمی برخوردار بوده علاوه بر این نمد، زینت نمایشگاه‏های صنایع دستی، موزه‏ها، نگارخانه‏‌ها و نیز فروشگاه‏‌های عمومی تبدیل شده‌‏است، نمد در هر خانه ترکمن به عنوان جانمازی نیز به صورت گسترده استفاده می‏‌شود.

این محصول برای پوشاندن کف اتاق، سالن، پوشش آلاچیق، پوشش اسب، رویه‌ زین و … به کار می‌رود. هم اکنون استفاده از نمد ترکمنی برای فرش کردن اطاق کمتر استفاده می‌شود اما خانه‌ای نیست که در آن از نمد به عنوان سجاده استفاده نشود.

• طرز تهیه نمد ترکمنی

طرز تهیه نمد به شرح زیر است: ابتدا پشم را می‌شویند و پشم شسته شده را روی حصیری از جنس نی، خشک می‏‌کنند. بعد از خشک شدن با چوبی باریک مانند حلاج‌ها، ضربه می‌زنند و با این کار، الیاف پشم کاملا از هم جدا می‌شود و پف می‏‌کند. بعد از مرحله‌ی حلاجی، پشم را به رنگ‏های دلخواه، رنگ آمیزی می‌کنند و پشم‌های رنگ شده را روی حصیری از نی بر اساس ذهنیات خود، شکل می‏‌دهند، این شکل‌ها گرفته شده از طبیعت اطراف و بیشتر به شکل قوچ و شاخ قوچ است.

حصیر را با نقش‌های شکل گرفته، لوله کرده و با طناب می‌بندند و حصیر لوله شده را در سطحی از زمین که با کاه پوشانیده اند قرار می‌دهند و به تدریج بر روی آن، آب گرم می‌ریزند و حصیر لوله شده را با طنابی که به دور آن پیچیده‌اند بر روی زمینی که با کاه پوشیده شده، می‌غلطانند. این عمل حدود ۳ ساعت ادامه می‌یابد.

بعد از ۳ ساعت، نمد را که اکنون الیاف بهم چسبیده است، از حصیر بیرون می‏‌آورند و در مرحله آخر، نمد مال‌ها، حدود ۶ ساعت نمد را بر روی همان حصیر می‌مالند در حالی که مرتب به آن آب نیمه گرم می‌پاشند. نمد مالی نیز مثل قالی بافی منحصرا کار زن هاست و مرد ترکمن در این گستره، جز کمک در حصیر غلطانی نقش دیگر ندارد.

نقش و نگار نمد با نقش و نگار در قالی فرق می‌‏کند. مشهورترین این نقش‌ها شامل دیه گؤز، چشم شتر، قُچ، قوچ، ثاری چیبین، عقرب زرد، تیرانا، ماهی غضروفی (خاویار) و قوشماقچه می‌شود. بدین جهت نمد نسبت به اندازه‌اش متنوع است چنان که «بیر امزیک، ایکی امزیک، اوچ امزیک، دورت، امزیک، بأش امزیک» اندازه‏های نمد ترکمنی است. کاربرد تصاویر در زمینه اصلی نمد در اشکال و رنگ‌های متنوع مانند، جنگ میان حیوانات، تصویر درختان و صحنه‌های با انسان برخی در شکل آبستراکت، نشانگر نماد‌های دوران کهن بوده که تا امروز نیز در نزد ترکمن‌ها و دیگر اقوام ترک زبان مانده‌‏است. کاربرد تصاویر هندسی، دومین نوع ویژگی و زینت نقوش نمد است.

چنین طرح‌های هندسی در فرش ترکمن نیز دیده می‌شود. همانگونه که گفته شد، نمد ترکمن‏های یموت و به طور کلی ترکمن‏ها مطابق تاریخ و سابقه ۲۵۰۰ ساله خود با نقش با شاخ قوچ به رنگ‏های سیاه وسرخ، با ابرهایی به رنگ‏های سفید و سرخ که نشان از سمبول آسمان و زمین بوده با نقوش نمد‏های قیرقیزها و دیگر اقوام ترک مشترک می‌باشد.

نمد ساده‌ترین نوع فرش است

طرز تهیه نمد ترکمنی

نمد یکی از محصولات صنایع دستی سنتی ترکمنستان با قدمت ۱۰۰۰ سال است.

تصاویر سریال تعبیر وارونه یک رویا

داستان سریال «تعبیر وارونه یک رویا»

در خلاصه داستان مجموعه ی «تعبیر وارونه یک رویا»  آمده است: تعدادی از عوامل فریب خورده و جاسوسان خارجی در عملیاتی، یک دانشمند هسته‌ای ایران را به قصد انتقال به باکو برای بهره‌برداری‌های جاسوسی و تبلیغاتی می‌ربایند اما به دلیل مجروح شدن این دانشمند، برنامه عملیات تغییر می‌کند و سرانجام با دستگیری و هلاکت جاسوسان، عملیات ناکام می‌ماند. از سویی با تدبیر نیروهای اطلاعاتی کشور، عوامل هدایت عملیات نیز فریب می‌خورند و...

بخشی از داستان این سریال به مجموعه‌ها و سایت‌‎های هسته‌ای ایران اختصاص دارد و خرابکاری‌هایی به تصویر کشیده می‌شود که کشورهای بیگانه و سازمان‌های جاسوسی قصد انجام آن را دارند.

امیر جعفری بازیگر سریال تعبیر وارونه یک رویا

بازیگران سریال «تعبیر وارونه یک رویا»
امیر جعفری، داریوش ارجمند، پانته‌آ بهرام، فرهاد قائمیان، الهام کردا و فرزین صابونی از بازیگران «تعبیر وارونه یک رویا» هستند. امیر جعفری نقش اصلی سریال یعنی مامور امنیتی ایرانی را بازی می‌کند و داریوش ارجمند نیز نقش یک کار‌شناس امنیتی و به نوعی مافوق جعفری را به‌عهده دارد.

 سریال «تعبیر وارونه یک رویا» دو بازیگر جوان به نام‌های نیما نادری و آزاده سدیری را هم به مردم معرفی خواهد کرد که نقش جوانانی را بازی می‌کنند که بار ملودرام سریال را بر دوش دارند.

دیگر عوامل مجموعه «تعبیر وارونه یک رویا» عبارتند از تصویربردار مرتضی غفوری، تدوین بهرام دهقان، طراح صحنه بابک کریمی، طراح لباس شیده محمودزاده، دستیاراول کارگردان و برنامه‌ریز آلاله هاشمی، طراح چهره‌پردازی ایمان امیدواری، مدیر صدابرداری ناصر انتظاری، عکاس امیر عابدی، مدیرتولید شاهین شهباززاده و مدیر تدارکات حمیدرضا سرپیران.

امیر جعفری در سریال تعبیر وارونه یک رویا

 بازیگران سریال تعبیر وارونه یک رویا

 پانته آ بهرام در سریال تعبیر وارونه یک رویا

 پشت صحنه سریال تعبیر وارونه یک رویا

تصاویری از پشت صحنه سریال تعبیر وارونه یک رویا

سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود

28 تیرماه؛ زادروز سیمین بهبهانی شاعر معاصر ایران
سیمین خلیلی معروف به سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ تهران - درگذشته ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ تهران) نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایرانی و از بنیان‌گذاران کانون نویسندگان ایران بود. سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند.شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی هم‌چون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. سیمین بهبهانی به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است.

زندگی شخصی سیمین بهبهانی
سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی در بیست و هشتم تیر ۱۳۰۶ خورشیدی برابر با ۲۰ ژوئیه ۱۹۲۷ میلادی در تهران به دنیا آمده بود. وی فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) بود. حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی که از رهبران مشروطه بود، عموی پدر او و علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی پدربزرگ اوست. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌گفت و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمان‌های متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.

مادر سیمین بهبهانی  فخرعظما ارغون (۱۳۱۶ ه. ق - ۱۳۴۵ ه. ش) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن قمر خانم عظمت السلطنه (فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظما ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت. او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن‌خواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود. او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت می‌کرد.

پدر و مادر سیمین که در سال ۱۳۰۳ ازدواج کرده بودند، در سال ۱۳۰۹ از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.
سیمین بهبهانی در سال 1325 با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود شناخته شد و از سال ۱۳۳۰ به عنوان آموزگار آغاز به کار کرد. او در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده حقوق شد، حال آنکه در رشته ادبیات نیز قبول شده بود. در سال ۱۳۴۹ از حسن بهبهانی جدا شد و در همان سال با منوچهر کوشیار که در دوران دانشجویی با او آشنا شده‌بود، ازدواج کرد.

زندگی حرفه‌ای سیمین بهبهانی
سیمین بهبهانی سال‌ها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد. سیمین بهبهانی سی سال-از سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۶۰- تنها به تدریس اشتغال داشت و شغلی مرتبط با رشتهٔ حقوق را قبول نکرد. در ۱۳۴۸ به عضویت شورای شعر و موسیقی در آمد. سیمین بهبهانی، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رویایی، بیژن جلالی و فریدون مشیری این شورا را اداره می‌کردند. در سال ۱۳۵۷ عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت.

سیمین بهبهانی به خاطر سرودن غزل در وزنهای بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است

 
سیمین بهبهانی پیش از انقلاب برای رادیو ترانه هم می‌سرود و خوانندگانی چون شجریان، الهه، گلپایگانی، داریوش، ایرج، عارف، سپیده، کورس سرهنگ زاده، رامش، عهدیه، سیما بینا، پوران، دلکش و مرضیه... سروده‌های وی را خوانده‌اند. سیمین بهبهانی مدتی هم عضو شورای موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران بود.

برخی از کتاب‌های سیمین بهبهانی
- سه‌تار شکسته (۱۳۳۰/۱۹۵۱)
- جای پا (۱۳۳۵/۱۹۵۴)
- چلچراغ (۱۳۳۶/۱۹۵۵)
- دشت ارژن (۱۳۶۲/۱۹۸۳)
- گزینه اشعار (۱۳۶۷)
- مجموعه اشعار (۲۰۰۳)
- یکی مثلاً این که (۲۰۰۵)
- با مادرم هم‌راه ـ زندگی‌نامه خود نوشت[۴۵] (۱۳۹۰)
- شعر زمان ما (۱۳۹۱)
- مجموعه اشعار سیمین بهبهانی (۱۳۹۱)
- و ....

بیماری و درگذشت سیمین بهبهانی
سیمین بهبهانی که به علت مشکلات تنفسی و قلبی در بیمارستان پارس تهران بستری بود وی از پانزدهم مرداد در کما به سر می‌برد و سرانجام ساعت یک بامداد روز سه شنبه، ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ خورشیدی برابر با ۱۹ اوت ۲۰۱۴ میلادی، در سن ۸۷ سالگی درگذشت. پیکر سیمین بهبهانی با حضور مردم و ادیبان و هنرمندان از مقابل تالار وحدت تشییع شد و در بهشت زهرا در مقبره خانوادگی و کنار پدرش به خاک سپرده شد