افسردگی های قبل از تولد و در حین بارداری ضربه ای برای مادر و فرزند است

خانم های باردار اغلب از مصرف داروهای ضد افسردگی که به آنها وابستگی پیدا کرده اند در دوران بارداری می ترسند اما نباید درمان بیماری روحی خودشان را تنها تحت این عنوان که خطرناک است ، رها کنند.

در دو دهه قبل، روانپزشکان و روان شناسان پذیرفته بودند که افسردگی پس از زایمان مادران را تحریک پذیر و کج خلق می سازد و بسیار خطرناک است و در بسیاری کشورها اقدامات علمی و آزمایشگاهی برای شناخت و درمان آن داشتند. اما افسردگی قبل از تولد نوزاد و افسردگی در دوران بارداری که به مراتب کمتر مورد توجه قرار می گرفتند نیز موقعیت هایی به همان اندازه مشکل آفرین بودند. هر دوی این افسردگی ها اثری بیش از 15 درصد بر زنان داشتند. بعضی خانم ها برای سال ها از افسردگی رنج می بردند و در آن باقی می‌ماندند ، بعضی هم که قبل از بارداری از افسردگی رنج می بردند و آنرا با داروها درمان می‌کردند ؛ در هنگام بارداری از خوردن دارو امتناع می کردند و حال روحی شان وخیم می شد .

برخی هرگز تا هنگام بارداری افسردگی نداشتند و بارداری به منزله محرکی برای افسردگی آنها بود و در واقع یک نسل مبتلا به بیماری های روحی بوده اند. افسردگی های قبل از تولد و در حین بارداری ضربه ای برای مادر و فرزند است. برای بیش از نیمی از زنانی که افسردگی قبل از تولد در آنها پیشرفت می کند؛ این افسردگی سبب تشدید افسردگی شده که آنها قبل از بارداری داشتند. در واقع ریشه مشکلات افسردگی در دوران بارداری را بهتر می توان در مشکلات روحی دوران قبل از بارداری یافت. زنانی که در دوران بارداری خود آسیب روحی دیده اند و سپس بهبود یافتند، از اینکه تجربه زندگی به شدت متفاوتی در این دوران داشتند شگفت زده شده اند، زیرا تنها برخی از زنان بهترین احساس را در دوران بارداری دارند باقی بدترین دوران را دارند . بنابراین نیمی از بانوان اظهار می کنند که تاثیر قابل ملاحظه ای بر سلامت روحی خود در دوران بارداری مشاهده نکرده اند اما باقی تجربه های ویژه و شخصی از این دوران دارند که آنها را به سادگی فاش نمی کنند .

زنان دارای برخی هورمون ها هستند که در هنگام بلوغ ، استفاده از داروهای باروری ، بارداری ، زایمان و ... آنها را حساس و به ابتلا به افسردگی و اضطراب نزدیک می کنند .آنها در هر یک از این زمان ها و دیگر دوره های زندگی هم مستعد افسردگی هستند.

اما آسیب پذیری در ابتلا به افسردگی در طول دوران زایمان دلیلی کافی و لازم برای پیشرفت افسردگی در دوران های دیگر زندگی نیست؛ زیرا بعضی بانوان در دوران بارداری افسرده اند اما بعد از طی این درمان می شوند. پس دلایل ابتلا به افسردگی ثباتی ندارند و همیشه یکسان نیستند .

اگرچه افسردگی دوران بارداری و قبل از تولد به هم مرتبط اند اما افسردگی در دوران بارداری مهجور و کمی ناشناخته باقی مانده است ولی بسیاری از نشانه های افسردگی مادران در دوران بارداری یا بعد از آن در زنانی بروز می کند که در ایجاد احساس شادی در خود ناکام اند . اغلب اظهار می شود این بانوان در دوران افسردگی بی عاطفه می شوند ، اما این چنین نیست زیرا چگونه زنی می تواند لحظه های مختلف زایش کودک خود را از ذهنش پاک کند ؛ زمان هایی که به زندگی مادر هدف داده است؟

موارد حساسیت برانگیزی در مادران باردار وجود دارد که ممکن است سبب افسردگی آنها شود ، مانند ناراحتی های فیزیکی که مادران باردار تجربه می کنند و هنگامیکه این مشکل با علاقه فراوان مادر به تغذیه بیشتر همراه می شود، ناخود آگاه وزن بدن را بسیار زیاد می کند و مشکلات فراوانی را سبب می شود. هنوز پاسخ علمی مشخصی وجود ندارد که چطور بارداری سبب اضطراب می گردد. اما این اضطراب با ضربه ای که مادر در اثر تغییر در هویت شخصی اش می خورد همراه می شود . بدین گونه است که مادر نگران وظایف زیاد مادری در آینده خود می شود. روشن است که افسردگی در حین بارداری وجود دارد ولی هنوز روشن نیست چه کاری باید برای آن انجام داد .

خیلی کم درباره این افسردگی می دانیم و هیچکدام از روش ها و دستورالعمل ها به طور کامل کارآمد نیست.اما دانستن بعضی از پیچیدگی های رفتاری و شخصیتی ، به میلیون ها زنی که با این موقعیت مواجه اند کمک می کند؛ که آنها کمتر احساس تنهایی کنند و تصمیم های آگاهانه برای بهبود بیماری خود بگیرند. بیشتر زنان باردار احساس می کرده اند که تلاش های شان در امور فردی و خانوادگی در این دوران نادیده گرفته شده و دوران بارداری محزون کننده شان عجیب و غریب بوده است . بسیاری از آنها در هنگام صحبت از مشکلات خود با همسران و دکترها یا مادرشان بسیار شرمنده شده بودند و وقتی با من درباره آنچه که از آن دوران یادآوری می شد صحبت می کردند آشکارا درد می کشیدند.

افسردگی دوران بارداری و قبل از تولد به هم مرتبط اند

به نیکی یاد کردن تجربه ای که از یک درد پنهان شروع شده کار آسانی نیست و مادرانی که افسردگی در دوران بارداری داشتند تعریف کردند که چطور مشکلات افسردگی ، مانند تار عنکبوتی دورتادور آنها تنیده شده است. فکر ما نسبت به چگونگی احساسات زنان باردار تنزل یافته و ما نیاز داریم در تفکر خود نه تنها درباره زنان افسرده بلکه در مورد همه زنان تجدید نظر کنیم. اغلب از بارداری به عنوان زمان از خود بی خودی و تکامل نام می برند. در واقع بارداری تغییری اساسی در درک هویت کلی و جدید فرد ایجاد می کند که می تواند منجر به افسردگی یا اضطراب شود. تغییر- حتی تغییر مثبت هم در این دوران استرس زا است و برای مادر ، بارداری به عنوان یک تغییر تا حدودی آسیب زننده شناخته می شود.

در واقع در هر فرد نفس پرستی، به عنوان تحولی نازل ؛ به طور ناگهانی نمود پیدا نمی کند و زنان باردار هم از این قاعده مستثنی نیستند. درواقع زنان باردار ، مدت ها احساس ناباوری نسبت به خود دارند و ممکن است توانایی نگهداری از کودک را در خود باور نداشته باشند. هنگامیکه با یک زن درباره تجربیاتش در این دوران صحبت کردم ، وی گفت:«در این دوران چیزی که مادران را شاد می سازد آنها را وحشت زده نیز می کند.» به نظرم ایده های بسیاری از طرز تفکر مادران در این دوران وجود دارد ، ظرفیت های رفتاری مادران باردار، گستره وسیعی از حالات و تلاش ها را در بر می گیرد. رزسیکا پارکر روانشناس بریتانیایی عنوان می کند: مادران شایسته به دو انگیزه هشدار دهنده و ناگهانی نیاز دارند؛ انگیزه تربیت فرزند از یک سو و آوردن او در دنیا از سوی دیگر. وی اضافه می کند: دلسردی ناگهانی مادران به دنبال تلاش هایی است که مادر برای تحقق بخشیدن به این اهداف در او حالتی متضاد ایجاد می کنند.

اما جامعه مدرن نیز در تحت فشار قرار دادن مادر در این دوران مهم است. بدینگونه که ما واقعیت های روانی مادر در این دوران را نادیده گرفته ایم و سبب شده ایم که مادران از دیدن تغییرات خودشان دلسرد شوند و حتی فکرهای دلسرد کننده و بد ، به میزان بسیار زیادی در سر داشته باشند. اغلب مادران در ابراز احساسات خود نظیر احساس محافظت از آنها ، ستایش احساساتشان و احساساتی مانند ناراحتی و خشم و زودرنجی در این دوران اغراق می کنند و این موضوع را به عنوان ضعف خود قبول ندارند. موارد زیادی به زنان افسرده کمک می کند: عشق و همراهی شریک زندگی و دوستانشان ، البته همه اینها به همراه تصدیق بیماری و دسترسی آسان آنها به درمان های تاثیر گذار کارآمد است. اغلب کسانیکه با افسردگی های پس از زایمان یا در دوران بارداری مبارزه می کنند نسبت به فرزندانشان متعهد ومسئول هستند و در حال تلاش برای اینکه نسبت به هویت مادری خود متعهد و مسئول باشند. برای بیشتر مادران در انتظار فرزند و والدین جدید، عشق به فرزند به نظر ناخود آگاه است ،این عشق آنها را به سطح جدیدی از خود آگاهی سوق می دهد. آنها شیب تندی را در راه رسیدن به خود آگاهی و مسئولیت بالا می روند .

در واقع تمرین مسئولیت پذیری است که ذهن والدین را سازماندهی می کند اما بعضی زنان کاملا از مدیریت اهداف بارداری خود برنمی آیند و در نهایت انجام امور مربوط به فرزند برایشان کسل کننده می شود. منشاء افسردگی در هر زن متفاوت است، عواملی نظیر : (تلاش برای ایجاد صمیمیت، همزمان با حس ناامیدی معمول در روحیات مادر ، انتظار دوران بارداری مادر، برای لمس و دوست داشته شدن بچه که اصلا شبیه ابراز محبت به بچه در زمان بعد از تولد نیست) را می توان نام برد . اما هرگز نباید از یاد برد که حتی در دوران بارداری تمایل زیادی در دوست داشتن فرزند در مادر وجود دارد 

یکی از پرسش‌هایی که در این روزهای نزدیک به ماه مبارک رمضان پیش می‌آید، این است که آیا زنان باردار می‌توانند روزه بگیرند؟ آیا روزه‌داری برای مادر یا جنین عارضه‌ای دارد و اصولا با رعایت چه شرایطی مادر باردار می‌تواند روزه بگیرد؟

بارداری شرایط ویژه ای برای مادر ایجاد می کند. از جمله این که با تغییر هورمون ها سیستم گوارشی تغییر می کند به گونه ای که تحمل حجم زیاد غذا برای برخی مادران دشوار می شود به این ترتیب مادران برای تامین انرژی مناسب باید تعداد کم غذا را به دفعات و با فواصل کم مصرف کنند تا میزان انرژی لازم دوران بارداری که حدود 300 کیلوکالری در روز، بیش از رژیم یک زن غیرباردار است، تامین کنند. البته مقداری از این انرژی اضافی با استراحت و کاهش تحرک مادر بویژه در ماه های آخر بارداری تامین می شود.

مسأله، دیگر تغییر گوارشی و مشکلاتی است که بویژه در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد و به حالت تهوع و استفراغ منجر می شود به طوری که بسیاری از مادران در این دوران دچار سوءتغذیه و کاهش وزن می شوند و نیاز به بستری در بیمارستان پیدا می کنند. گرسنگی طولانی گاه خود را با وجود کتون در خون و ادرار نشان می دهد که این ماده سمی برای مادر و جنین هر دو خطرناک است.

بدن به گونه ای تنظیم شده که عمدتا از گلوکز (قند) برای تغذیه سلول ها استفاده می کند و زمانی که تغذیه انجام نشود تا هشت ساعت کبد با ذخیره موجود، این نیاز را بر طرف می کند، اما پس از این زمان از منابع انرژی دیگر مثل پروتئین و چربی برای رفع نیازهای سلول ها استفاده می شود. در مادر باردار، پروتئین نقش مهمی در رشد و نمو جنین دارد؛ بنابراین در شرایط گرسنگی طولانی و مصرف پروتئین برای تامین نیاز انرژی بدن، جنین با کمبود پروتئین مواجه می شود.

در مادرانی که دچار سوءتغذیه بودند، نوزادان با وزن پایین تری متولد شدند. در کسانی که با وزن پایینی متولد شده اند احتمال بیماری به نام سندرم متابولیک یا «سندرم ایکس» زیاد است. این بیماران دچارفشار خون بالا، ناتوانی در تحمل گلوکز و دیابت، افزایش چربی خون (تری گلیسیرید)، تنبلی تخمدان و چاقی در بزرگسالی می شوند. احتمال اختلالات تنفسی در این افراد وجود دارد. این مساله بویژه در کسانی رخ می دهد که در ماه های آخری که در رحم مادر بوده اند با کمبودهای تغذیه ای مواجه شده باشند، اما در سه ماهه اول بارداری که مهم ترین زمان رشد و نمو سلول های عصبی و مغزی است، چنانچه جنین با کمبود تغذیه ای مواجه شود، احتمال بیماری های سیستم عصبی و مغزی و بیماری روانی شیزوفرنی افزایش می یابد.

از طرفی مادر در دوران بارداری بویژه سه ماهه سوم که جنین بیشترین افزایش وزن را دارد بشدت نیاز به کلسیم و آهن و دیگر مواد معدنی و ویتامین ها دارد. همین طور باید به میزان کافی کالری دریافت کرده تا سلامتش برای زمان زایمان و پس از آن در دوران شیردهی حفظ شود.

 بارداری معمولا 280 روز یا 40 هفته بطول می انجامد، که بطور قراردادی از اولین روز آخرین قاعدگی شروع می شود. این دوران را می توان به سه "سه ماهه" بارداری تقسیم کرد که در هر یک وقایع خاصی اتفاق می افتد؛ سه ماهه اول از اولین هفته بارداری تا انتهای هفته 13، سه ماهه دوم از هفته 14 تا پایان هفته 27، و سه ماهه سوم از هفته 28 تا آخر هفته 40 است که عمدتا در این زمان ( کمی زودتر یا دیرتر) به زایمان و تولد نوزاد ختم می شود.

هفته چهارم بارداری این هفته آغاز دوره رویانی در جنین است. از حالا تا ده هفته دیگر تقریبا تمام دستگاههای بدن جنین شما تکامل یافته و شروع به فعالیت می کند.

هفته پنجم بارداری در داخل رحم شما، جنین کوچکی به سرعت در حال رشد است. در این مرحله، او تنها به اندازه یک دانه کنجد می باشد، و بیشتر به یک بچه قورباغه شباهت دارد ت

هفته ششم بارداری بدن کودک شما در حال شکل گیری است، و سلولهایی که بعدا اندامها و سیستمهای بدن او را تشکیل خواهند داد، به سرعت در حال تقسیم شدن هستند.

هفته هفتم بارداری کودک شما هنوز یک دم کوچک دارد (که در واقع استخوان دنبالچه است) و در هفته های بعدی از بین خواهد رفت. اما این دم، تنها قسمتی است که با رشد کودک شما

هفته هشتم بارداری اکنون اندازه کودک شما حدود 1.6 سانتی متر (در حدود اندازه یک لوبیا قرمز) است. او مرتبا حرکت می کند و تغییر مکان می دهد، هر چند شما تا چند هفته دیگر

هفته نهم بارداری اکنون اندازه کودک شما در حدود 2.5 سانتی متر (حدود اندازه یک دانه انگور) است و وزن او در حدود چند گرم است، اما از آنجا که ساختار فیزیکی بدن او شکل

هفته دهم بارداری کودک شما دیگر یک رویان کوچک نیست! هرچند او بزرگتر از یک خرما نیست، یعنی طول بدن او از فرق سر تا انتهای بدن تنها در حدود 2.5 سانتی متر یا کمی بیشت

هفته یازدهم بارداری کودک شما اکنون به اندازه یک انجیر است و بدن او کاملا شکل گرفته است؛ حدود 3.8 سانتی متر طول و حدود هشت گرم وزن دارد.

هفته دوازدهم بارداری اندازه کودک شما به حدود 5 سانتی متر یعنی تقریبا اندازه یک لیموترش رسیده است و حدود 15 گرم وزن دارد. صورت او به صورت یک انسان کامل شباهت بیشتری د

هفته سیزدهم بارداری هر چند کودک شما هنوز خیلی کوچک است، اما احتمالا شکم شما به زودی به قدری بزرگ خواهد شد که همه خواهند فهمید شما باردار هستید! در واقع اکنون کودک

هفته چهارهم بارداری اندازه کودک شما از سر تا پا در حدود 8.9 سانتی متر و تقریبا به اندازه یک لیمو است و حدود 60 گرم وزن دارد. بدن او سریعتر از سر او رشد می کند و سر او اک

هفته پانزدهم بارداری اکنون طول بدن کودک شما از فرق سر تا پا حدود 10 سانتی متر، و وزن او در حدود 80 گرم است. کودک شما اکنون عملیات دم و بازدم را با مایع آمنیوتیک (به جای

هفته شانزدهم بارداری با طولی به اندازه 11 سانتی متر و وزنی حدود 110 گرم کودک شما به اندازه یک گلابی بزرگ شده است! با این حال در سه هفته آینده او به سرعت رشد خواهد کرد؛

هفته هفدهم بارداری وزن کودک شما حدود 155 گرم و اندازه او حدود 12.7 سانتی متر است؛ تقریبا به اندازه یک پیاز بزرگ. او می تواند مفصلهای خود را تکان دهد و اسکلت او که ...

هفته هجدهم بارداری اندازه کودک شما تقریبا 14 سانتی متر (تقریبا به اندازه یک سیب زمینی بزرگ) و وزن او حدود 220 گرم است. او مشغول خم کردن دستها و پاهایش است

هفته نوزدهم بارداری وزن کودک شما حدود 260 گرم و اندازه او حدود 15 سانتیمتر (تقریبا اندازه یک کدوسبز کوچک) می باشد. دستها و پاهای او در موقعیت صحیح نسبت به یکدیگر و هم

هفته بیستم بارداری وزن کودک شما به 320 گرم رسیده است. طول بدن او نیز از فرق سر تا باسن برابر 16.5 سانتی متر و از فرق سر تا پاشنه پا به صورت کشیده و صاف حدود 25 سانتی متر

هفته بیست و یکم بارداری وزن کودک شما حدود 340 گرم و اندازه او تقریبا 26.6 سانتی متر است. ابروها و پلکهای او کامل شده اند. و مسلما شما حرکتهای او را احساس می کنید.

هفته بست و دوم بارداری کنون کودک درون رحم شما مثل یک نوزاد ولی کمی کوچکتر است. او 27.7 سانتی متر طول و حدود 450 گرم وزن دارد. پوست او تا زمانی که به اندازه کافی وزن اضافه کند چروکیده به نظر می آید

هفته بیست و سوم بارداری کنون طول بدن کودک شما بیشتر از 29.2 سانتی متر و وزن او بیش از 450 گرم است. پوست او قرمز و چروک خورده است. رگهای خونی در ریه او در حال رشد هستند تا او را برای تنفس آماده کنند.

هفته بیست و چهارم بارداری کودک شما به سرعت در حال رشد است و وزن او حدود 110 گرم نسبت به هفته قبل (که تنها کمی بیشتر از 450 گرم وزن داشت) زیادتر شده است.

هفته بیست و پنجم بارداری ندازه کودک شما از سر تا پاشنه پا حدود 34.3 سانتی متر شده است. وزن او (که حدود 680 گرم است) خیلی زیاد به نظر نمی رسد اما او به زودی کمی بافت چربی می آورد و قیافه باریک و نحیف او تغییر خواهد کرد،

هفته بیست و ششم بارداری اکنون وزن کودک شما کمی کمتر از 900 گرم و طول بدن او از سر تا پاشنه پا حدود 35.5 سانتی متر است. عصبهای گوش او در حال تکامل هستند که در نتیجه به صداهای مختلف بهتر پاسخ می دهد

هفته بیست و هفتم بارداری کودک شما دارد همه رحم شما را پر می کند! در این هفته او حدود 900 گرم وزن دارد و طول بدن او نیز 36.5 سانتی متر است. او اکنون می تواند چشمان خود را باز و بسته کند و در زمانهای مشخصی می خوابد و بیدار می شود.

هفته بیست و هشتم بارداری در این هفته کودک شما 910 گرم وزن و 37.6 سانتی متر طول دارد. او می تواند چشمان خود را (که اکنون مژه دارند) باز کند

هفته بیست و نهم بارداری اکنون وزن کودک شما حدود 1100 گرم و اندازه او کمی بیشتر از 38 سانتی متر است. ماهیچه ها و ریه او به رشد خود ادامه می دهند و سر او بزرگتر می شود تا با مغز در حال ....

هفته سی ام بارداری اندازه کودک شما کمی بیشتر از 39.3 سانتی متر شده است و وزن او حدود 1350 گرم می باشد. مایع آمنیوتیک اطراف او اکنون حدود 700 گرم است

هفته سی و یکم بارداری در این هفته اندازه کودک شما به حدود 40 سانتی متر رسیده است. وزن او کمی بیشتر از 1360 گرم است و به زودی شاهد یک افزایش وزن ناگهانی در کودکتان خواهید بود.

هفته سی و دوم بارداری حتمالا اکنون وزن کودک شما حدود 1800 گرم و طول او هم حدود 43.2 سانتی متر است و بیشتر فضای رحم شما را به خودش اختصاص داده است.

هفته سی و سوم بارداری در این هفته وزن کودک شما کمی بیشتر از 1810 گرم و طول بدن او (از سر تا پاشنه پا) حدود 43.7 سانتی متر می شود.

هفته سی و چهارم بارداری وزن کودک شما به 2155 گرم رسیده است و اندازه بدن او هم حدود 45.5 سانتی متر شده است. لایه های چربی که برای تنظیم دمای بدن او بعد از تولد مورد نیاز است در حال کامل شدن هستند

هفته سی و پنجم بارداری کودک شما در حال بزرگ شدن است! وزنش بیشتر از 2250 گرم شده و طول بدن او هم کمی بیشتر از 45.7 سانتی متر است.

هفته سی و ششم بارداری وزن کودک شما هر روز زیاد می شود، تقریبا روزی 30 گرم. وزن او حدود 2700 گرم است و حدود 48.2 سانتی متر طول دارد.

هفته سی و هفتم بارداری کودک شما کامل شده است و از این به بعد قادر خواهد بود که به زندگی در خارج رحم ادامه دهد.

هفته سی و هشتم بارداری کودک شما حسابی چاق شده است! او بین 2720 تا 3400 گرم وزن دارد (پسرها معمولا کمی سنگین تر از دخترها هستند) و طول بدن او نیز بین 48.2 تا 50.8 سانتی متر است.

هفته سی و نهم بارداری کودک شما آماده است تا به دنیا قدم بگذارد! او به ساختن یک لایه چربی جهت کنترل دمای بدن پس از تولد ادامه خواهد داد؛ اما اکنون حدود 60 سانتی متر طول و 3150 گرم وزن دارد

هفته چهلم بارداری تخمین اندازه متوسط کودک شما خیلی سخت است اما یک نوزاد به طور متوسط حدود 3175 گرم وزن و حدود 60 سانتی متر طول دارد. هر روز که می گذرد کودک شما کمی بزرگتر می شود،

در دوران بارداری نیاز به آهن افزایش می یابد

 یک متخصص کودکان با اعلام اینکه مادران باردار دو برابر قبل از حاملگی نیاز به کلسیم دارند، گفت: خانمها از پزشک خود بخواهند ویتامینهای قبل از بارداری را برای آنها تجویز کنند.

پروفسور سلطان زاده با اشاره به نقش موثر فولیک اسید در خون سازی اظهار داشت: فولیک اسید نوعی ویتامین است که کمبود آن در خانمها قبل از بارداری و نیز در ماههای اول بارداری موجب آسیب و ضایعه لوله عصبی جنین و زایمان زود رس می شود.

بنابراین به خانمهایی که می خواهند باردار شوند توصیه می شود برای سلامت جنین در صورت عدم تغذیه مناسب از مکملهای غذایی مربوطه استفاده نمایند.

وی با اشاره به نقش امگا 3 و امگا 6 در سلامت مادر و جنین افزود: نوع چربیهای موجود در شیر مادر به نوع تغذیه مادر بستگی دارد و اگر مادر در نوع چربی که مصرف می‌کند نکات لازم را رعایت کند فرمول شیر او متناسب تر می‌شود. استفاده از اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 می تواند بر عملکرد مغز جنین تاثیر گذار باشد.

هفته های اول بارداری و سه ماهه آخر زمانی است که دستگاه عصبی در حال شکل گرفتن است و نقش مهمی برروی سیستم اعصاب و آلرژی، آسم، بینایی، پرخاشگری، پیش فعالی، عصبانیت و نوزاد دارد.

سلطان زاده گفت: DHA یکی از مشتقات امگا 3 است که برای تکامل مغز و رشد سلولهای عصبی و شبکیه چشم ضروری است. در افزایش دور سر، قد و وزن و تکامل بینایی واعمال بینایی نیز موثر است.

نقش مشخصی در افزایش هوش نوزادان دارد و در کودکی و جوانی نیز باعث می شود کمتر فشار خون بگیرند. علاوه بر این کمبود DHA می تواند به افسردگی بعد از زایمان نیز منجر شود. شیرخواران نارس DHA  کمتری دارند.

ایشان با تاکید بر ضرورت دریافت املاح معدنی نظیر آهن افزود: در دوران بارداری نیاز به آهن افزایش می یابد، زیرا بدن مادر نیاز بیشتری به اکسیژن دارد و اکسیژن به وسیله خون که قسمت اصلی آن از آهن ساخته می شود، حمل می گردد.

از طرفی جنین در اواخر دوران داخل رحمی باید از مادر آهن دریافت و در بدن خود ذخیره کند و در چند ماه بعد از تولد مصرف نماید. با توجه به اهمیت آهن و امکان عدم دریافت کافی آن از مواد غذایی برای اطمینان از رسیدن آهن کافی به بدن توصیه می شود مادران باردار از ماه چهارم دوره بارداری از مکملهای آهن استفاده کنند.

به گفته این متخصص نوزادان و کودکان، کلسیم برای رشد استخوان و دندانهای جنین مخصوصا در هفته هشتم بارداری ضروری است. مادر باردار در دوران حاملگی دو برابر زمان قبل از بارداری به کلسیم نیاز دارد.

سلطان زاده در رابطه با کمبود ویتامین A افزود: کمبود ویتامین A با عوارضی از جمله کاهش سرعت رشد کودکان، افزایش مرگ و میر و ابتلای کودکان به بیماریهای عفونی به ویژه سرخک، اسهال و عفونتهای دستگاه تنفسی همراه است به طوریکه خطر ابتلا به عفونت و مرگ کودکان را به میزان 2 تا 4 برابر افزایش می دهد. کمبود شدید ویتامین A شبکوری ، آسیب قرنیه چشم به صورت گزروفتالمی ( خشکی چشم ) و نهایتا کوری مطلق را به دنبال دارد.

وی همچنین با اشاره به عوارض کمبود ویتامینهای A و D افزود: کمبود ویتامین D می تواند منجر به نرمی استخوان و اختلال در رشد استخوانهای نوزادان شود و به همین جهت مکملهای قطره ویتامین D بعد از دو هفتگی توصیه می شود.

علاوه بر این از آنجا که بر اساس تحقیقات کشوری 60 درصد از زنان تهران دچار کمبود این ویتامین هستند، مادران باردار نیز باید در این خصوص از خود مراقبت کنند که مبتلا به پوکی استخوان نشوند.